Rosa Elenor King detajoi përvojën e saj revolucionare përmes librit të saj Tempestad sobre México, një portret i sinqertë i realitetit revolucionar të vendit.
Britanikja Rosa Eleanor King lindi në Indi në 1865, ku babai i saj zotëronte biznese në lidhje me tregtinë e çajit dhe vdiq në Meksikë në 1955. Fëmijëria e saj kaloi në vendin e saj të lindjes, adoleshenca e saj në Angli dhe më vonë ajo jetoi në Shtetet e Bashkuara, ku u takua Norman Robson King, i cili do të ishte burri i saj.
Rreth vitit 1905, Rosa E. King jetoi me partnerin e saj në Mexico City dhe deri atëherë ajo u njoh me Cuernavaca. Dy vjet më vonë, tashmë e ve dhe me dy fëmijë të vegjël, ajo vendosi të vendoste rezidencën e saj në atë qytet. Biznesi i tij i parë ishte një dhomë çaji, një kthesë e paparë atje, e zbukuruar me art popullor meksikan, të cilin të huajt i pëlqyen aq shumë, dhe ai gjithashtu filloi të shiste artizanat, kryesisht qeramikë. Në fillim Rosa e bleu atë në San Antón, sot një periferi e Cuernavaca, dhe më vonë ajo themeloi punëtorinë e saj në atë qytet; Ai gjithashtu bleu hotelin Bellavista për ta rinovuar dhe për ta bërë atë më të mirin në qytet, përuruar në qershor 1910. Midis njerëzve të tjerë të famshëm, Madero, Huerta, Felipe Ángeles dhe Guggenheims qëndruan atje.
IKJE NGA TROPAT
Në vitin 1914, Rosa King duhej të ikte nga Cuernavaca - evakuuar para forcave të Zapata - në një udhëtim dramatik dhe përndjekje, në këmbë për në Chalma, Malinalco dhe Tenango del Valle. Në mes të qindra vdekjeve që kushtoi kjo tërheqje, ai plagosi shpinën, në mënyrë që pjesën tjetër të jetës të vuante nga një shëndet i pasigurt. Në 1916 ai u kthye në Morelos për të gjetur hotelin e tij të shkatërruar dhe mobiljet u zhdukën; Sido që të jetë, ai qëndroi për të jetuar përgjithmonë në Cuernavaca.
Një libër kaq i këndshëm me titull Stuhia mbi Meksikën dhe me mirëbesim nga një person që humbi të gjithë kapitalin e tij në Revolucion është për t'u habitur, sepse rrethanat e vendosën atë në krah të federalëve dhe e bënë atë një viktimë të Zapatistas, për të cilët ajo nuk ka kritika, por mirëkuptim dhe madje simpati. Disa shembuj vlejnë:
Unë mund të shihja të mjerët e varfër, me këmbët e tyre gjithmonë të zhveshura dhe të forta si gurët, kurrizin e tyre të përkulur nën një ngarkesë të tepërt, të panevojshëm për një kal ose një mushkë, të trajtuar ashtu si asnjë popull i ndjeshëm nuk do të trajtojë një kafshë ...
Pas paraqitjes së tyre imponuese, rebelët Zapatista më ishin dukur fëmijëve të parrezikshëm dhe trima para çdo gjëje tjetër dhe unë pashë në këtë impuls shkatërrues të papritur një reagim fëminor për llogari të ankesave që kishin pësuar ...
Zapata nuk donte asgjë për vete dhe për njerëzit e tij, vetëm tokën dhe lirinë për ta punuar atë në paqe. Ai kishte parë dashurinë e dëmshme për para në të cilën ishin formuar klasat e larta ...
Ato revolucione me të cilat duhet të përballesha për të jetuar ishin të pashmangshme, bazat e vërteta mbi të cilat është ndërtuar republika e së tashmes. Kombet e fuqishme të botës janë ndërtuar mbi rrënojat e një rebelimi të ligjshëm ...
RESPEKT për makineritë e saldimit
Soldaderas tanë heroikë nuk kanë lindur me Revolucionin, por një shekull më parë, në luftën e pavarësisë. Kështu i pa King: Ushtria meksikane nuk kishte një departament të rregullt furnizimi; kështu që ushtarët sollën gratë e tyre për të gatuar dhe për t'u kujdesur për ta, dhe ata prapëseprapë i dhanë dhembshuri dhe butësi të jashtëzakonshme burrave të tyre. Respektet e mia për gratë meksikane të kësaj klase, lloji i gruas që të tjerët e përbuzin, ato që jetojnë në një bollëk indolent, me një krenari që injoron kotësinë e vet.
Autori ynë gjithashtu takoi lloje të tjerë revolucionarësh: Mbaj mend një në veçanti; një grua e bukur; Kolonel Carrasco. Ata thanë se ajo komandonte trupën e saj të grave si një burrë, ose një Amazon, dhe ajo vetë ishte përgjegjëse për të vrarë llogaritë e tyre, sipas përdorimit ushtarak; sanksionimin e kujtdo që hezitoi ose nuk iu bind në betejë.
Presidenti Madero rishikoi trupat Zapatista dhe ata bënë një kurth që ende nuk është në përdorim sot.Në mesin e trupave, dolën në pah soldaderas, disa me gradë oficeri. Njëri prej tyre, i cili mbante një fjongo të lartë rozë në bel dhe një hark të madh në pjesën e prapme si një fund i këndshëm, ishte veçanërisht i dukshëm. Ajo dukej rrezatuese dhe e bukur mbi kalin e saj. Ti tradhtar i zgjuar! Ai zbuloi të gjithë rrëmujën, sepse për shkak të atyre inçve me ngjyrë të zjarrtë, shpejt u bë e qartë se trupat po qarkonin vetëm disa blloqe për t'u shfaqur dhe rishfaqur para Don Francisco Madero.
KOHT E MIRA
Në ato ditë, King kishte punëtorinë e tij në San Antón: Artizanët punuan me liri absolute duke ndjekur planet e fshatit të tyre ose duke kopjuar pjesët ekzotike dhe të bukura që mora në pjesë të tjera të vendit; I la mënjanë ato që doja për veten time dhe paguaja atë që më kërkuan. Nuk më interesonte çmimi, e dyfishova te klientët e mi të huaj dhe ata e paguanin atë pa pretenduar.
Në atë kohë të lumtur, ai pa këtë festë kurioze në kishë: Të gjitha kafshët, të mëdha dhe të vogla, endeshin përreth; kuaj të veshur me premiera prej ari dhe argjendi dhe shirita të gëzuar të bashkangjitur në manat dhe bishtat e tyre, lopët, gomarët dhe dhitë të zbukuruara dhe paralajmëruar festive për të marrë përfitimin e bekimit, si dhe zogj shtëpiakë këmbët e tyre të brishtë ishin zbukuruar me shirita.
